Ik
heb mijzelf buitengesloten. Niet eens bewust, of met dat doel. Het
ging eigenlijk heel per ongeluk. Omdat ik even aan het buurten was.
Het
appartement precies tegenover dat van mij, wordt nu min of meer
bewoond door mijn zusje. Min of meer, omdat ze nu aan het verhuizen
is. Kasten komen binnen, het bed wordt geleverd, internet en tv
worden aangesloten. Dat soort dingen. En omdat deze zaken vrijwel
nooit op één dag plaatsvinden, is de verhuizing een
langetermijn-verhaal.
Ik
wilde eens controleren of de verhuizing wel goed ging. Dus ik stapte
mijn appartement uit en stak de gang over. Mijn deur hield ik open,
het zou slechts een inspectie zijn. De ramen stonden ook open. Kon
het mooi luchten.
Terwijl
ik mijn oog liet gaan over de muren, het schilderij en de foto's aan
de muur, hoorden we een klik. Dat was mijn deur. Dus toch
dichtgevallen. En ik kon niet naar binnen. Want mijn sleutels lagen
in huis.
Dat
was even balen. Want de reservesleutel lag in Heerenveen, bij pa en
ma. Maar die waren een dag weg. Dus ik zou pas 's avonds weer mijn
huis in kunnen. Maar nu ik toch bij mijn buurmeisje was, kon ik wel
even helpen met de kast.
Na
de kast en een maaltijd, vertrokken we naar Heerenveen. Als mijn
ouders er niet zouden zijn, zou ik wel op een andere manier het huis
in komen. We hebben allemaal zo onze “inbraak-mogelijkheden” om
het ouderlijk huis binnen te komen.
Gelukkig
waren mijn ouders al thuis toen ik aankwam. De sleuteloverdracht kon
zo plaatsvinden. Met opgeheven hoofd weer naar huis vertrokken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten